Frodo & Co - Nel Barendregt

BOEKEN | HONDEN | OPLEIDING | FOTOGRAFIE | ARTIKELEN

De basis van het leren

learning basics

Een hond is een dier.

Een hond kan niet denken als een mens. Als ik als mens intelligenter denk te zijn dan een hond, dan moet ik leren om als een hond te redeneren. Als een dier de motivaties tot handelen toe te passen.

Hoe leert een dier?

Net als mensen: door prettige of onprettige prikkels te ontvangen bij of als gevolg van een handeling.

Het geluid van de etensbak is als het lampje van Pavlov: eten!

De pup leert hoe direct hoe fijn en betrouwbaar zijn nieuwe baas is.

De eerste leerervaringen zijn het meest bepalend. De logica daarvan is simpel. Als de prikkel op de ontmoeting van de baas fijn 6 van de 7 ontmoetingen, dan is dat statistisch gezien bepalend.

Is het per ongeluk de eerste 2 keren niet zo goed dan liggen die dominant in het puppy brein gegroefd.

 

Als de hond de uitdaging van knagen op mijn schoenen ervaart, geloof dan maar dat het een hele leuke ervaring is. Er zal veel correctie en dwang voor nodig zijn om die ervaring te wissen; heel veel ergernis.

Als ik daarentegen zorg dat de pup de ervaring van knagen en slepen met mijn schoenen niet krijgt, dan hoef ik niets te corrigeren. Kijken of happen naar mijn veters zal de pup ervaren als niet leuk! Die eerste keer rigoreus zijn vereist slechts een kleine bepalende correctie.

Als ik de pup later zijn leuke ervaring moet afleren dan vereist dat veel frustratie bij de hond en het schaadt onze relatie.

 

Voorkómen!!

Ik richt het leven van de hond dus zo in, dat ik elk ongewenste gedrag voorkom.

Als de pup van ongeveer zeven weken bij mij komt wonen dan leert hij zich razend snel aan te passen: fout of goed.

Dus is het aan mij - zijn leider - om te zorgen dat hij van meet af aan leert wat er in mijn patroon past.

Daarin past voor een jonge hond nooit straf. NOOIT!

Zolang de hond niet weet wat er hoort zal hij nooit weten waarvoor hij wordt gestraft. Dus werkt straf stomweg contraproductief. Ik toon me daarmee dus onredelijk jegens mijn hond; dus verlies ik zijn respect voor mij.

Elk goed gedrag daarentegen wordt enthousiast beloond.

Het hele principe van leren bestaat uit het feit dat ik ongewenst gedrag voorkom en gewenst gedrag simpel weg “laat gebeuren”.

Dat is eenvoudiger gezegd dan gedaan, maar de discipline zit in mijn orde, mijn tijd en mijn handelen.

A dog is an animal. A dog can’t think like me or any human being. If dog owners think themselves more intelligent than the dog, they should learn to think and reason like an animal.

 

A pup learns quick

Everything the pup does, gives him a pleasant or unpleasant feeling. No need to say that he will be eager to repeat the pleasant-feeling action. If my fingers hit the pup just unpleasant the moment he starts chewing my shoelaces, the urge will be over. He may be attracted again by these flipping strings, but after one more little unpleasant moment to attack them, he we not be attracted by shoelaces any more. I prefer not to challenge the pup but avoid the contact. But imagine that the pup gets the opportunity of chewing a shoe for a few minutes, my pup has enjoyed many, many magnificent seconds!!! How do I erase that wonderful experience? Pups do not have an erase button!

If I had any brains to begin with, I would have had my pup in either the bench or the kennel and not have put him on top of such an experience. Next thing I will have to do is be hundreds of times unpleasant to de dog to teach him that my rules are different than the ones I let him learn to begin with. And this is only one little example….

 

Prevent!!

I make the choice to get me a pup, so it is my responsibility to order his life. Unpleasant behavior of the dog is something I prevent at all cost. At seven weeks in my home, the pup learns in an amazing speed: wrong or good!

As his leader it is my responsibility to let him have only good behavior and avoid wrong experiences.

The trick is to just let things happen. Never, never will I punish a pup.

A pup has no knowledge of good or wrong behavior; so how could he understand any punishment? For what? Punishment makes a dog insecure. He will loose his respect for me.

A good, pleasant and respected leader should encourage good behavior. Good boy! In the example of the shoelace: I do not punish there, but tell pup his limits. No, not any further.

 

The trick is often to let things happen in a way that only good behavior is occurring and that the pup simply is not in the opportunity for any wrong actions.

Easier said than done, but good leadership comes at a cost. It is the discipline of my order and my taking time and my pleasant actions.

geassocieerd met