Een mooie combinatie

Iemand schreef over mij dat ik ‘leef voor mooi hondenwerk’. Klopt, maar bedoel ik specifiek de mooi jagende hond die in volledige harmonie met zijn baas jaagt… en dat zie je zo erbarmelijk weinig. Het komt veelal niet eens in de buurt van een klein beetje mooi zijn. In het beste geval werkt de hond wel redelijk maar ontbreekt het redelijke coachen van de begeleider.

Nu mag ik ook graag kijken naar het feitelijke werk van Staande Honden, zoals dat in eerste aanleg is bedoeld: voor het schot. Ook daar is het samenspel baas-hond nog wel eens mager maar misschien juist wel essentiëler. Daar gaat het om echt jagen, ook van de voorjager. Veldaanpak, strategie, inzetten, communicatie of relatie baas-hond.

En dan kom je op de Grote Prijs Jan Coldewey, op 16 en 17 oktober georganiseerd door de Continentale Staande Honden vereeniging. De ultieme wedstrijd voor de Continentale Staande Hond, allround. Als iemand all round is dan verwacht je eerder van alles een beetje. Maar dat van alles een beetje doet wel veel met de relatie baas-hond! Ik wil het hier niet hebben over wedstrijd-eisen en hoe je voor de wedstrijd moet scoren, maar het gaat mij om de combinatie, de stijl van werken tussen baas en hond.

Ik heb daar, op de GPJC, twee dagen rondgelopen en gefotografeerd. Met mijn snufferd er bovenop dus, zij het verscholen achter dat kastje. Maar ik heb opmerkelijk veel mooie contacten tussen baas en hond gezien. Veel meer dan op enige andere wedstrijd. Genieten!

Want die foto’s vertellen me achteraf zo veel details! Zoveel bevestiging van wat ik in die momentopname dacht te hebben gezien. (en ik laat u hier lang niet alles of alle details zien!!)

Dit artikel is eerder verschenen in
De Jachthond in dec 2015

auteur: Nel Barendregt
Fotografie: Nel Barendregt

Verstand als een jachthond

Ik heb het dus niet over de wedstrijd-prestatie. Daarbij kijkt men wat er gebeurt. Ik kijk nu naar het samenspel. En als dat samenspel mooi is dan is vaak het resultaat ook mooi, maar daarbij komen nog andere zaken die een rol spelen.

Mijn focus op dat samenspel weerspiegelt hoe de verstandhouding is tussen baas en hond. En vooral, hoeveel respect de hond voor zijn baas heeft. Daarvoor moet die baas kunnen denken en leiden als een hond: totaal jacht-logisch.

Respect van een jachthond kun je niet afdwingen (dat is slaafs en daarvan gaat die hond niet beter werken, laat staan jagen) maar dat moet je met inzicht en deskundigheid VERDIENEN!

Dat is jarenlang heel hard werken en puzzelen en verliezen en studeren en luisteren en leren en uithuilen en doorgaan en volharden en doorstuderen, beter willen worden, altijd maar weer.

Harmonie

Slachtoffer van de dag is Jeanette Aukes en haar DS draadhaar, Teun. Ik ken Jeanette al zo’n 35 jaar vanuit de tijd dat ze nog met een Flatcoated Retriever rond liep. Sindsdien komen we elkaar om de twee-drie jaar weer eens ergens tegen, de laatste decennia op de voorjaarswedstrijden voor Staande Honden. Jeanette met een hond, ik met een camera.

Wie regelmatig iets van mij leest zal het zijn opgevallen, dat ik niet zo snel ben te imponeren. Van een paar Staande Honden-mensen ken ik degelijk werk en verwacht ik niet anders, anderen lopen eerder genietend achter hun hond aan want er heeft wel eens een keurmeester iets leuks over de hond gezegd (toen hij jong was). Pardon? Ben ik echt zo’n negatief sujet? Nou, dat was snel over toen ik op de GPJC enkele momenten Teun aan het werk zag onder leiding van zijn baas.

Het respect wat deze hond toont voor alle details van de leiding van zijn baas, geeft aan dat hij het jachtverstand van zijn baas hoog acht. Jeanette die haar veldaanpak, de inzet van Teun, de subtiele bewegingen om hem in zijn werk te ondersteunen zijn op exact het goed moment en tot in de precisie gedoseerd. Het is fascinerend, een genot om naar te kijken.

Er is totale harmonie, voortdurend heeft de hond zijn baas gezien en gelezen en ingeschat, voortdurend geeft de baas de exact kloppende ondersteuning van wat ze van hem wil. Teun vindt tal van hazen en respecteert die netjes, zij het slechts een tikje ongemakkelijk. Nu alleen nog veerwild in het veld treffen.

Van wieg tot graf

Dit bouw je niet op in een achternamiddag. Dit is een jarenlange coaching en een samenspel dat al die jaren tot in de precisie heeft moet kloppen. Anders zie je twee units die elk aan de andere kant van het touwtje lopen. Dit is harmonie.

Het vertrouwen van je hond krijg je om te beginnen onvoorwaardelijk, maar hoe was het ook weer met paarden en voeten en het gaan en komen van vertrouwen? Eigenwijze mensen met mensen-verstand en mensen-waarden en daarmee volstrekt onnatuurlijke motivaties krijgen nooit dát mooie respect van hun hond. Je kunt er veel briefjes en diploma’s mee halen, maar het wordt nooit die mooie onderlinge band met de hond. Op jacht komen jager en hond soms een beetje in de richting, maar dat is dan veelal een heel kort moment van respect, want dat was zelden een hele opleiding lang het geval.

Als je een combinatie mooi wilt krijgen dan moet je in de hele aanloopfase naar de wedstrijden of het echte grote presteren op jacht je relatie met de hond koesteren en mag je dus geen jacht-onlogische of hond-onlogische fouten maken. Oh, je mag er best een paar maken, maar niet continue!! Ja, dat is heel erg veel eisend. Het is daarom des te mooier als je tijdens een prestatie, zoals Teun en Jeanette gedurende deze dagen toonden, ziet hoe compleet de harmonie tussen baas en hond kan zijn.

Twee grootheden

Natuurlijk moet je daarvoor ook een hele goede hond hebben. Iemand die jachtverstand heeft ontwikkeld zal beter een goede hond kunnen kiezen. Maar je moet als baas wel je respect verdienen. Soms kom je zo’n harmonieuze combinatie gewoon op jacht tegen, een baas met een hond die nooit iets ‘gepresteerd' hebben in de ogen van het grote publiek, maar voor mij de totale harmonie in het mooist mogelijke samenspel etaleren. Altijd ordelijk, altijd passend en altijd rustig en daarmee ook vaak succesvol. Die combinatie heeft gewoon altijd geklopt. Sommige mensen hebben dat van nature (heel erg weinig), anderen moeten er heel hard aan werken, heel veel luisteren en leren, kritiek incasseren en daar iets mee doen. De drang om het beter te leren en beter te leren begrijpen, moet je ‘in je systeem’ brengen; je moet het ademen, ermee opstaan en ermee naar bed gaan. Als je jaagt (met dieren werkt) raak je nooit uitgeleerd. Er is altijd meer detail, meer diepgang te bespeuren. Zo mooi !

Kennis en respect

Veldaanpak, communicatie, jachtverstand en leiding-geven leer je niet op een achternamiddag.

Maar je hond kan nooit een echte goede jachthond worden zonder goede coaching. Een tijdje geleden liep ik achter Gijs van der Poel met een korthaar op een voorjaarswedstrijd. En als je achter Gijs mee mag lopen dan zie je eigenlijk altijd een mooie combinatie, harmonie. Die middag was het weer te grauw om te fotograferen en helaas zat er geen wild in zijn veld, maar … wat heb ik genoten!!!

Perfecte communicatie (totaal ‘onzichtbaar’ en onhoorbaar), perfecte precisie in veldaanpak (al even ‘onzichtbaar’), degelijk werkend, totale harmonie, ogenschijnlijk automatisch.

Nee hoor, er gaat niet automatisch! Het is de resultante van een goede hond aanschaffen, die goed opleiden en coachen en hem dan laten zien. Dát is pas genieten om te zien. Daarbij valt elk diploma in het absolute niets.

GPJC

De Grote Prijs Jan Coldewey wordt doorgaans bezocht door liefhebbers die in den brede het jachtverstand van de Staande Hond waarderen: het veldwerk, het apporteerwerk, de dressuur én (niet óf) het zweetwerk. Dan moet je al gekker zijn op een mooi werkende hond dan op een certificaat of wat voor papiertje ook. De ambiance en sportiviteit was dan ook mooi en veelzeggend. Wat een wedstrijd!

Jeanette Aukes en Teun troffen de pech van voortdurend hazen in het veld te treffen. De ogen van Teun spraken boekdelen. Hij werkt betrouwbaar omdat hij betrouwbaar is begeleid en ontwikkeld en opgevoed, altijd; geen momentopname, maar een levenswerk. Gelukkig had Jan Verwimp nog deze patrijzen in zijn veld die Jeanette en Teun met recht het veldwedstrijd gedeelte deden winnen.

Dank je wel, Jeanette voor zulk oogstrelend werk.