De hond los laten

Het vereist kennis van jagen en wild om een hond voor te jagen.

Veelal koopt men eerst een hond en begint dan na te denken. Goed, dan is de eerste hond zeker verbroddeld. Dat zou niet erg zijn, als men tijdens het gepoogde opleiden van die eerste hond dan ook zou proberen iets te leren. Leren hoe echt (groot) hondenwerk er uit ziet. Uit behóórt te zien!

Leren, dat is weer zo’n begrip dat als het om de verliefdheid van de hond gaat volstrekt afwezig lijkt. We doen van alles, maar weten wat je doet en waarom en hoe, in welke volgorde of periode en met welke timing… dát is waar het om gaat. (Jagen met een apporteur gaat hier in deel 3 scherp op deze details in!)

Te vaak zien we dat de voorjager de hond van het touw doet en vervolgens achter de hond – die zijn eigen jachtje doet – aan loopt, kijkend wat die hond doet.

Hieraan is alles zinloos !!!

Er zijn twee momenten dat die hond van het touw komt:

1. in de opleiding, voor de training en 2. op de wedstrijd (of voor het echte jagen).

In de opleiding om te leren hoe het spel gespeeld gaat worden en op de wedstrijd om te laten zien hoe goed hij het kan.

Als een voorjager achter de hond loopt en kijkt wat die doet, dan is dat een ondergeschikte houding; kijken en dan eventueel achteraf ingrijpen (desastreus).

De hond is dan in de leiding en de baas komt er als het sukkeltje achteraan. In het beste geval bemoeit die voorjager zich niet met het werk van de hond, maar van leiding geven is zeker geen sprake. Leiding geven aan een talentvolle hond is aansturen (vooraf) en zeker geen afbreken als met bemoeien.

Leiding geven is exact het tegenovergestelde van bemoeizucht (wat alles afbreekt). Leiding geven is aansturen, vooraf regisseren dat de hond datgene doet wat je graag ziet, hoe je het wilt en met welke motivatie.

Opleiden is alles wat er gebeurt in het jonge leven van de hond; vanaf het allerprilste begin. Hoe wil je het. De passages in het veld is daarvan slechts een klein onderdeel.

Leiding geven is op dit ene moment, maar altijd vóóraf. Als een regisseur.

Van een professional zien we op de wedstrijden nauwelijks het verschil in zijn manier van lopen; die loopt ook achter de hond aan wel met enige aansturing, zij het niet meer dan nodig is. Dat kan hij zich veroorloven omdat hij gedurende de opleiding van de hond zijn huiswerk steeds correct heeft gedaan; in de precisie, heel goed en uiterst grondig. De juiste opleiding bevat geen enkel moment van klungelen en klooien! En dat maakt die relatie baas-hond zo mooi.

Op de wedstrijden zien we dan slechts verschil in de veldaanpak en de efficiency van de hond. Alles wat je gedaan moet hebben ruim voordat je aan veldwedstrijden toe bent.

We zien op de wedstrijden te veel wat het daglicht niet waardig is.

Waarom toch laat men die onkunde zien? Het is geen gemakkelijk vak als een dummy oprapen en brengen. Het is helemaal niet erg dat men het spel nog niet beheerst, maar kom dan eerst 10-30 keer kijken om te leren. LEER !

En als je dán met een hond komt dan gunt iedereen het je om dan nog wedstrijdervaring op te bouwen.